Polski ustawodawca z początkiem lipca tego roku powiększył katalog umów nazwanych prawa cywilnego. Nową instytucją umowną, która to oficjalnie pojawiła się w systemie prawa polskiego jest tzw. „umowa rezerwacyjna” wprowadzona art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym.

Umowa rezerwacyjna jest nieobowiązkową umową poprzedzającą zawarcie właściwej umowy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, zawieraną z deweloperem. Przedmiotem wskazanej umowy jest zobowiązanie do czasowego wyłączenia z oferty sprzedaży lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego wybranego przez rezerwującego. Ustawowe uregulowanie umowy rezerwacyjnej to następujące korzyści dla kupującego:

• szczegółowe określenie rezerwowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego;
• umowne uwzględnienie okresu niezbędnego do uzyskania przez rezerwującego decyzji kredytowej bądź przyrzeczenia udzielenia kredytu;
• możliwość zastosowania opłaty rezerwacyjnej, której wysokość nie może przekroczyć 1% ceny lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego. Opłata rezerwacyjna zaliczana jest na poczet ceny nabycia praw do nieruchomości;
• obowiązek informacyjny wobec kupującego w zakresie wszelkich zmian zaistniałych po podpisaniu umowy;
• zwrot całości opłaty rezerwacyjnej uiszczonej przez kupującego w przypadku wystąpienia przyczyn wymienionych w ustawie;
• zwrot opłaty rezerwacyjnej w podwójnej wysokości w przypadku, gdy nie usunięto wad zgłoszonych do protokołu odbioru w następstwie, których nabywca nie przystąpił do podpisania umowy przenoszącej własność nieruchomości.

Co ważne należy pamiętać, iż umowę rezerwacyjną obowiązkowo należy zawrzeć się w formie pisemnej pod rygorem nieważności.